The current psychological war against dalits in Indian cultural realm is fought by the brahmanical hegemony and ideology with inventions of newer psychological tools especially in cinema. It is evident in the texts of acclaimed tamil films which are celebrated as the depiction of village and real life outlets. These so called new generation tamil industrial cinema also revolves round the dichotomy of life/killing, elites/dalits, happiness/tears etc., and avoids the different complex political aspects of these two sided presentations. Killing of dalit identities and dalit bodies in the films like Veyil, Kadhal, Pruthiveeran, Subramaniapuram, Vennila KabadiKuzhu etc., are cunningly avoided in the intellectual discourses and are celebrated as refreshements in tamil film culture in the realm of presentation and text. These films are read as the depiction of reality of village and dalit life which were neglected by the Indian cinema seems to be paradoxical. In the close analysis, these are nothing but the rebirth of feudal attacks against dalits prevailed in the past and is converted to a psychological style through the texts of these films. Brahmanical ideologies and economical powers attack the mindset of dalits and suppressed with new tools of killing of dalit bodies and characters and sympathizing through these films. The homicides or madness of dalit identities in the aforesaid films are on the one hand an indication of threat by the brahmanical hegemony to the subalterns that “you are being killed again” in the texts of cinematic expressions for this medium is largely influenced to the subaltern societies especially in Tamilnadu. Brahmanism assumes that it will make the downtrodden to think once again for a political fight to reach their standards of knowledge, money, living and power. Besides dalits cannot evolve with an alter texts in the main stream industries of Indian cinema with a positive political texts for they have lack of economical resources for film productions even though they are moving in a correct direction politically in the intellectual discourses which frightened the brahmanical ideologies in India in the present scenario . The irony is that these films are highly welcomed in the Kerala/Tamilnadu society as a versus element against the feudalized Malayalam/Tamil films and the complex political/psychological/sociological/economic characters of killings is really ignored and are sympathized at dalits being killed again and again.
Films like Veyil (directed by Vasantha Balan) and Kadhal (directed by Balaji Shakthivel) are produced by Sankar, the director who is considered as the most eminent commercial directors of Indian film industry. From his first film Gentleman onwards he streamed the pictures of brahmanical ideology on the screen. In his films like Gentleman, Indian, Muthalvan, Annyan and Sivaji, he used the brahmanical lines of ideologies like amassing wealth, killing, one man rule, and one man liberation which are fanatic and fascist which followed the route of Hindu feudalism in the Indian spectrum. He gained the name as a good “producer” by presenting the films like Veyil and Kadhal as down to earth movies. Shankar grabbed a clean image in the dialogues/discourse of mainstream intellectual and cultural industry by the production of these films. But in the close examination of the film Kadhal, provides with the underlined but clear textual message that if a dalit strive for an inter caste marriage, the result may be madness and the feudal energy prevails has that sort of power and back ground to attack them brutally and make them mad and to roam around. The subaltern mechanic role played by Bharat has one of the most pathetic “ending” since the evolution of Indian film for he happened to be a dalit and hailed from a slum. Unlike all other feudal heroes of Indian cinema he is depicted as a coward and is always in doubt about his lady lover and her relatives. In Veyil, Murukesan played by Pasupathy has a series of failures and “killings” in his life. He fails as a family man, lover, and human being in the movie. In the saga of Murukesan his inter caste love affair with an elite girl brutally ends in the suicide of her. The psychological posturing of this incident is nothing but inter caste affairs by elites especially to uneconomical dalits must be killed. Murukesan in Veyil and the mechanic boy in Kadhal, both being as dalits have the same mode of transformation of failures, violence against them, madness and killings.
The inter caste relationship in Vennila Kabadi Kuzhu (directed by Susindhran) and Paruthiveeran (directed by Amir Sulthan) are also being killed by the creators of both of these films. In Vennila Kabadi Kuzhu the dalit hero Marimuthu who was on the road to his ultimate victory in Kabadi competition and love affair is being killed. It was pictured as Marimuthu is being killed in an accident at the end of a Kabadi match. The character has inter caste love relationship and the girl doesn’t even know what happened to Marimuthu. Eventhough he was heroic his character is molded as inferior in all aspects except his confidence in Kabadi tournament. In Paruthiveeran there is the same text of dalit narration of characters. The protagonist is a hero in a village named Paruthi. The end of this character is brutal, pathetic and tragic. A dalit woman who is considered as a rogue is brutally killed as untold in Indian film history covering her in a sack and butchering her body. Pruthi veeran’s father who had an inter caste marriage is killed in an accident. Paruthiveeran’s lover Muthazhaku, who is from an elite caste family, is gang raped and killed by some lorry drivers. Paruthiveeran suicides after she is being killed. In Veyil and Paruthiveeran, the women who loved two Dalit identities are being killed.
In Subramaniapuram (directed by Sasikumar) killing of dalits has new brutal presentations. The homicides in the film were shock to the South Indian audience. In Subramaniapuram the elite caste girl who is the lover of the protagonist, Jai, becomes the tool for his homicide by her relatives. This theme was entirely different and shocking to the receivers of the film. She cannot do anything while her hero is stabbed to death in front of her. The Dalit character and the friend of Jai, Kanja Karuppu is the cheating element. Knife is piercing in the dalit body of Jai again and again. The inter caste marriage in this film also is blocked by these killings. And the dalits are pictured as the most violent and those who do the biggest violence are also dalits, ie. the receivers and donors are subalterns. This dichotomy denies further of different complexities of socialites like how dalits become violent, and who makes dalit as violent and who are the behind the curtain players.
One of the significant psychological characters that paved the success for these films are the sympathies gained from the audience to these characters. These characters remained in the mind of audiences as dark memories. They lived in the mind of people. But it is not empathy or confrontation with those characters. Or it is not the political analysis of the social formation of these characters. It is due to mere sympathy towards them. But on the other hand the brahmanical mass psyche of Kerala/Tamil societies enjoyed these killings underneath. Killings of dalits, their disability and madness are secretly enjoyed and celebrated in the Indian mass/mad psychology. And it is a trick of Brahmanical hegemony to highlight these films as a refreshment of Indian film texts. These are nothing but the celebration of homicides of dalits and subalterns.
Saturday, April 24, 2010
Monday, April 19, 2010
നാടോടിക്കാറ്റ്
ഉണ്ടക്കായ് ഭാസ്കരന്, മുമ്പിലെ മൂന്ന് ബെഞ്ചുകാരെ മാത്രം പടിപ്പിച്ചത് കൊണ്ടാണു പുറകിലിരുന്നു വിജയന് പൂജ്യം വെട്ടിക്കളിച്ചത്.
നക്ഷത്രങ്ങള് താഴെയിറങ്ങി പുതിയ വാനം പുതിയ ഭൂമി എന്ന സ്വപ്നങ്ങള്കു ചൂട്ടാകും എന്നു കരുതിയാണു മുദ്രാവക്യം വിളിച്ചത്.
പ്രണയം ഒരു മഞ്ഞക്കൊടിയുമെന്തിയ കപ്പലുമായി വരും എന്ന ഉറപ്പിലാണ് മൂത്രപ്പുരയൊഴികെയുള്ള ചുവരുകളില് അവളുടെ പേരെഴുതിയിട്ടത്.
വാര് പിന്റെം തേപ്പിന്റെം പണിക്കു അച്ഛന്റെ കൂടെ പോയതു കൊണ്ടാണു പ്രീ ഡിഗ്രിക്ക് തോറ്റത്.
"പ്രീഡിഗ്രി അത്ര മോശം ഡിഗ്രീ അല്ലെന്ന്"
എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന് അച്ഛന് പറഞ്ഞ് തന്നതാണ്
പിന്നീട് ബീകോം ഫസ്റ്റ്ക്ലാസ്സ് ആയ ദാസനൊട് പറഞ്ഞത്.
അതിലെന്തിത്ര ചിരിക്കാന് ?
Thursday, April 8, 2010
ബസ്
ആണും പെണ്ണും വേറെ
പാട്ട പെറുക്കുന്ന തമിഴന്മാര് പുറത്ത്
ചിലപ്പോള് മീന് കാരുടെ കൂടെ അടുക്കളപ്പുറത്തൊരിടം
കുട്ട്യൊള് ജാക്കിയുമായി മുന് ഭാഗത്തെവിടെയെങ്കിലും
ചിലപ്പോള് കാര് നോരുമുണ്ടകും ഒരു കൂട്ടിനെയ്...
പുകവലി നിഷിദ്ധം
ചര് ദ്ദില് കോരാനും കുളിപ്പിക്കാനും ഡബിള് ബെല്ലിനും ചങ്കരന്റെ ചെക്കന്
മലയാളം മാഷും ഭാര്യ ദേവകി ടീച്ചര് ക്കും മുമ്പിലൊരു സീറ്റ്
ദൂരെ കിഴക്കുദിക്കും മാണിക്യചെമ്പഴുക്ക-മോഹന്ലാലിന്റെ പാട്ട്
പടിക്കാന് പോകുന്ന കുട്ട്യൊള് നിക്കട്ടെ...കാര് ണോമ്മാരിരിക്കട്ടെ
പോക്കറ്റടിക്കാരനെ കിട്ടിയാല് പോകുന്നോര് ക്കല്ലാം മേടാം
പുറത്തേക്ക് കടക്കാനാഗ്രഹമില്ലാത്തവര് കായി
പുറകിലൊരു എമെര് ജെന് സി വാതിലുമായി
ഒരു തറവാട് ഗ്രാമത്തിലൂടെ യാത്ര തുടരുന്നു.
പാട്ട പെറുക്കുന്ന തമിഴന്മാര് പുറത്ത്
ചിലപ്പോള് മീന് കാരുടെ കൂടെ അടുക്കളപ്പുറത്തൊരിടം
കുട്ട്യൊള് ജാക്കിയുമായി മുന് ഭാഗത്തെവിടെയെങ്കിലും
ചിലപ്പോള് കാര് നോരുമുണ്ടകും ഒരു കൂട്ടിനെയ്...
പുകവലി നിഷിദ്ധം
ചര് ദ്ദില് കോരാനും കുളിപ്പിക്കാനും ഡബിള് ബെല്ലിനും ചങ്കരന്റെ ചെക്കന്
മലയാളം മാഷും ഭാര്യ ദേവകി ടീച്ചര് ക്കും മുമ്പിലൊരു സീറ്റ്
ദൂരെ കിഴക്കുദിക്കും മാണിക്യചെമ്പഴുക്ക-മോഹന്ലാലിന്റെ പാട്ട്
പടിക്കാന് പോകുന്ന കുട്ട്യൊള് നിക്കട്ടെ...കാര് ണോമ്മാരിരിക്കട്ടെ
പോക്കറ്റടിക്കാരനെ കിട്ടിയാല് പോകുന്നോര് ക്കല്ലാം മേടാം
പുറത്തേക്ക് കടക്കാനാഗ്രഹമില്ലാത്തവര് കായി
പുറകിലൊരു എമെര് ജെന് സി വാതിലുമായി
ഒരു തറവാട് ഗ്രാമത്തിലൂടെ യാത്ര തുടരുന്നു.
Subscribe to:
Posts (Atom)